De Ducati Monster 900 is misschien wel het meest toegankelijke model van Ducati. Ook ik ben op deze machine van Italiaanse makelaardij begonnen. Mijn vader sprak al sinds ik me kan herinneren over Ducati’s. Hij sprak over het geweldige geluid, het Italiaanse design en natuurlijk de uitzinnige performance. Als je dit maar vaak genoeg hoort dan ontstaat er vanzelf een voorliefde voor deze machines. En, als die voorliefde eenmaal te pakken hebt, hoor je de verhalen over sleutelbakken, revisies en de vele technische problemen ook niet meer. Het enige wat je wil is deze liefde koesteren.
Nadat ik twee jaar op een lichte motor had rond gereden, een trouwe Suzuki Savage LS 650, werd het tijd voor wat serieuzer werk. Ik was 20 jaar en had nauwelijks budget. Maar uiteraard ging ik niet op een of andere tweedehands Japanner rond rijden.
Na avonden achtereen Markplaats te hebben doorgespit, wist ik wel ongeveer wat er allemaal te koop was. Bij Ducati’s keek ik het meest. Het bleek dat je al een Duc had voor €2 500. De 600/900 SS waren nog goedkoper, maar die zien er dan ook niet uit, vond ik. Daarna komen de Monsters en ik was verkocht. Een aangepaste Ducati Monster 900 uit 94 met hoge uitlaten. Voor €2 750 euro was dit een koopje.
Maar na mijn eerste serieuze rit ondervond ik letterlijk waarom er zoveel geklaagd wordt over de kwaliteit van Ducati’s. De koppeling ging kapot en het hele koppelingshuis moest vervangen worden. Schade was 750 euro. Nadat mijn Duc gemaakt was durfde ik er eigenlijk niet meer zo goed op te rijden. Ik was bang dat er met ieder ritje iets kapot zou gaan. Natuurlijk is dat niet waar. Het bleek namelijk dat ik ongelofelijk pech gehad had met die koppeling. Volgens de monteur kon iedereen dat overkomen. Nouja, iedereen met een Ducati dan.
Goed, sleutelbakken dus. Maar als de M900 eenmaal op stoom is, blijf je rijden. Net zo lang totdat de vingertoppen van je handen niet meer voelbaar zijn en je jouw laatste euro hebt uitgegeven aan brandstof voor dit schitterende apparaat. De power die het 904cc grote blok produceert is machtig en overweldigend. Vanaf ongeveer 6 000 toeren tot aan het rode streepje van de toerenteller sprint de Duc vooruit. De dubbele 320mm grote remschijven brengen je net zo makkelijk weer tot stilstand. Met de 170mm brede achterband worden de geproduceerde krachten moeiteloos aan het afvalt gesmeerd. De machine rijdt heel soepel en scherp insturen gaat moeiteloos. Het zadel is wat laag en niet ideaal voor lange mensen, maar zit uitstekend.
Niet alleen over de prestaties ben ik zeer te spreken, ook uit uiterlijk is oogverblindend. Als ik ‘s ochtends de deur uit loop kan ik het niet laten om even bij mijn Monster te gaan kijken. De ronde koplamp, het buizenframe en de agressieve achterkant gaan vloeiend in elkaar over. Ik zou er de hele dag naar kunnen kijken.
Kortom het is een prachtige machine, helemaal met wat kleine aanpassingen. De M900 rijdt fantastisch en geeft een onoverwinnelijk gevoel. Echter, de aanschafprijs van een tweedehands Monster mag dan wel laag liggen, de onderhoudskosten zijn zeker dit niet. Laat je dus niet verleiden voor zijn toegankelijke instapprijs. Dus koop de motor pas als je voldoende budget hebt om niet op onderhoud te hoeven besparen. Dan is het een fantastische motor waarmee je ongelooflijk veel plezier gaat beleven!
3 reacties
Nog te koop?
Ik heb nog een Ducati monster het is een M900, opgeboord tot 944 cc koppen geflowd door Carl Nengerman en bovenliggende uitlaten door Startwin gemaakt is van bouwjaar 1994
Weet jij misschien iemand die interesse heeft om deze te kopen
Nog te koop?