Misschien heb je er wel eens boven op gestaan. De tweewielige oldtimers denderen voorbij, de houten ton neemt langzaam de gedaante van een centrifuge aan en je bereidt je mentaal voor op een ongekende catastrofe. Die komt er niet, want het blijkt keer op keer goed te gaan. Dit is ‘The Wall of Death’. Een grote ton waarin alleen de grootste waaghalzen zich begeven om te spelen met de krachten van de natuur.
Dan heb ge Guy Martin. Hij staat bekend om het missen van de emotie angst. Want wie ieder jaar de dood recht in de ogen kijkt tijdens rijden van de TT Isle of Man heeft iets buitenaards, iets onmenselijk. Verder is Guy heel gewoon hoor, hij is vrachtwagenmonteur van beroep en doet dat liever dan het presenteren van Top Gear (ja is is gevraagd, maar heeft vriendelijk bedankt.
En dan heb je ‘The Wall of Death’ en Guy Martin samen. Kan jij een meer extreme combinatie bedenken? Wij niet in ieder geval. Maar goed, Guy zou Guy niet zijn als hij niet iets speciaals ging doen. Namelijk zo hard mogelijk horizontaal rijden tijdens een rondje in de grootste ‘Wall of Death’ die je kan bedenken. Speciaal voor de stunt werd een ton met omtrek van 116 meter gebouwd. WTF, 116 meter?! Dan moet je een behoorlijke snelheid hebben wil je niet door moeder de natuur haar zwaartekracht naar beneden geslingerd worden. En dat was precies het doel.
Een snelheidsrecord in ‘The Wall of Death’. Guy knalde met zijn zelf geknutselde BSA naar 78.15 mijl per uur. Dat is in Nederlandse begrippen ongeveer 125 kilometer per uur. Volgens de experts komt er met een dergelijke snelheid in horizontale positie een G-kracht van 6 tot 7 op het menselijk lichaam te staan. Even in perspectief: dat is evenveel als dat astronauten ervaren tijdens de lancering in hun raket. In heldhaftige achtbanen haal je maximaal 5 G, en dat is voor slechts enkele seconden.
https://www.youtube.com/watch?v=dvnmrHS3d9s
Maar Guy wil meer, hij praat over het behalen van de magische grens van 100 mijl per uur (160 km/h). Is er iets dat deze man niet durft?