Het geheim achter de motorgroet

Voor de niet-motorrijders is de motorgroet maar een vreemd fenomeen, ook bij de motorrijders kan het soms voor verwarring zorgen. Onze Belgische collega Kristof Verschueren geeft tekst en uitleg.

Ik herinner me nog levendig mijn allereerste tripjes met de motor, een Kawasaki ZZR 600, in de tijd toen de dieren nog spraken. Ik was toen sterk onder de indruk van al die motorrijders die mij begroetten, hoe cool was dat! En die keer toen een groep van zo’n 25 stoere langbebaarde binken in zwart lederen pak hun linkerarm uitstaken naar die lonesome rider, me. Het klinkt gek, maar ik kreeg toen de tranen in m’n ogen. Maar waarom tonen we dit vriendelijke gebaar aan die onbekende motorrijder in dat andere rijvak? En heb je ook een bepaalde voorkeur van groeten, hoe groet jij?

Waarom groeten we?

Beginnende motorrijders nemen zonder blikken of blozen het vriendelijke groetgebaar van andere motorrijders over. Zou het echt zo simpel zijn als gewoon ‘hallo’? Of zit er een geheime boodschap achter? De historische oorsprong is een beetje wazig, maar een leuk verhaal gaat de ronde over gewapende ridders te paard die met dezelfde uitrusting elkaar onderweg tegenkwamen. Ze openden hun vizier zodat ze hun identiteit onthulden. Als deze ridders niet gewapend rondreden en ze elkaar kruisten, staken ze hun hand op als een groetgebaar bij wijze van herkenbaarheid. Deze ‘riddergroet’ werd ook toegepast door de eerste motorrijders -die toen nog heel zeldzaam waren- elkaar tegenkwamen. Het was dan een teken van samenhorigheid en wellicht speelde ook mee dat de eerste motorrijders meestal excentrieke rijkelui waren die hun elitair tintje wilden uitstallen. Hedendaags kunnen we al deze heroïsche verhalen achter ons laten en gewoon lustig elkaar blijven begroeten als teken van ‘gelijkheid en samenhorigheid‘:

• Hetzelfde merk: de merkbeleving is zeer sterk en dat zie je aan de talrijke forums en groepen op Facebook waar motorrijders van hetzelfde merk elkaar opzoeken en afspreken.

• Type motor: heb je een touring, een enduro, een naked, een sport…  als je beide met hetzelfde ‘type’ motorfiets rijdt, voel je wellicht ook een grotere verbondenheid.

De fantasy liefhebbers moet ik dus teleurstellen: de motorgroep vormt geen onderdeel van een of andere geheime sekte, maar eerder een simpele ‘hallo’.

Is de motorgroet universeel?

Het is een misvatting dat alle motorrijders over de hele wereld elkaar groeten en dit wordt op sommige motorforums bevestigd. In de meeste landen, en zeker in West-Europa, groet iedereen elkaar onderweg. Ook in drukke (eerder Oosterse) steden lijkt het groetgebaar niet zo vanzelfsprekend omdat motoren daar soms overweldigend aanwezig zijn. In zulke hyperdrukke steden zou het zeer onveilig zijn om voortdurend je hand op te steken en als ze toch hun linkerhand opsteken is dat om aan te geven dat ze linksaf slaan.

Hoe wordt er gegroet?

Linkerhand uitgestrekt: Dit is de ‘moedergroet’ en zie je meestal toegepast. Je strekt je linkerhand links naast je (stuur) uit waarbij jouw arm volledig of deels gestrekt is. Jouw handpalm wijst richting de andere motorrijder. Je kan je twee twee vingers uitsteken (‘peace sign’) of al jouw vingers licht gebogen alsof je een hand geeft. Deze groet is relatief eenvoudig en voor beginnende motorrijders als het ware een instapper. Ook aan hogere snelheden zie je deze techniek vaak terugkomen.

Linkerhand neerwaarts: Deze groet wordt ook wel eens de Harley of cruiser groet genoemd. Je strekt je arm volledig en neerwaarts gericht onder een hoek van 45 graden met één, twee of meerdere vingers gestrekt. De handpalm is richting de tegenligger, of volledig naar beneden.

 

 

Linkerhand opsteken: Dit is de ‘hallo’-groet waarbij je de elleboog gelijk of lager is dan je schouder en de hoek van de elleboog is zo’n 75-85 graden. De voorarm gaat licht naar voor en de handpalm richt je naar de andere motorrijder. Net zoals bij de andere gebaren kan je twee vingers uitsteken (‘peace teken’) of al je vingers licht gebogen en ontspannen houden. Op sommige forums lees je dat dit vredesteken vaker gebruikt wordt door V-twin rijders en als je de twee vingers gesloten naast elkaar houdt dit voorbestemd is voor de Boxermotors. Vier gesloten vingers zijn het symbool voor de 4-cylinders. Om eerlijk te zijn, het lijkt me ver gezocht want ik heb er nog geen collega motorrijder over horen spreken.

Twee vingers opsteken: Ook deze techniek zie ik veel opduiken. Je laat je linkerhand op het handvat rusten terwijl je jouw wijs- en middenvinger uitsteekt. Toch vind ik deze groet bij de tegenligger niet altijd even duidelijk omdat de hand voor het motorpak blijft en weinig beweegt. Bovendien hebben de meeste motorrijders zwarte handschoenen en een donker motorpak waardoor het niet altijd opvalt dat de andere motorrijder zijn twee vingers opsteekt. Beginnende motorrijders of rijders met minder motorbeheersing die hun stuur niet durven loslaten, kunnen deze techniek gebruiken. Als variatie kan je ook drie of vier vingers opsteken.

 

De voet-kick: Soms slaag je er niet in om je hand van het stuur los te laten. Dit kan zijn als je voor het rode licht staat en je de koppeling hebt ingeknepen, of als het allemaal snel moet gaan en je geen tijd hebt om je handen van het stuur te nemen. Ook in een (drukke) stad hou je best je twee handen aan het stuur en kan je jouw voet uitsteken of beleefd knikken. Het uitsteken van de voet pas je ook toe als je een motorrijder passeert. Let op dat je aan hoge snelheden niet je ganse been opzij gooit want met die tegenwind zou je wel eens een verrekking in je lies kunnen oplopen.

Knikken: Als je zowel je handen en voeten aan je bike moet houden dan heb je nog altijd je hoofd waarmee je aardig wat kunt uithalen: knikken. Motards in Engeland en Australië kunnen ook maar beter knikken omdat ze links rijden. Sommigen knikken van boven naar beneden (de klassieke knik), andere brengen er een lichte zwaai in zodat je beweging nog wat meer opvalt. Opletten voor een verrekking dan ?

Worden de scooters ook gegroet?

Vroeger was het relatief eenvoudig: alle motorrijders groeten elkaar. Ondertussen is het voor de motorrijder een verwarrende tijd omdat vele scooters ‘lookalikes’ zijn en verdacht veel weg hebben van een (echte) motorfiets. En voor je het weet heb je als motorrijder gezwaaid naar een scooter of brommer die dan aarzelend -of meestal helemaal niet- zijn hand opsteekt. ‘Damned’, denk je dan bij jezelf, dat was geen motor. Sommigen onder ons zwaaien naar alles op twee wielen wat enigszins weg heeft van een motorfiets omdat ze dezelfde weg -en dus ook gevaren- delen. Toch volgen de meeste motorrijders die ik ken dit niet en reserveren ze hun groet enkel voor de ‘echte’ motards.