Motorrijden in de Ardennen is ontzettend leuk. Deze zomer zijn wij van Motorfans ook geweest. Lees hier onze avonturen.
Onze reis begon vanuit Enschede, de eindbestemming is een klein dorpje middenin de Belgische Ardennen genaamd Houffalize. We verbleven tijdens onze trip op een vaste locatie: buitensport camping C&P. Een uitstekende uitvalbasis voor mooie toertochten door de Ardennen. Vanuit Enschede is het een kleine vier uur rijden. Hoe dit ons af ging lees je hier.
Het verblijf op de buitensport camping was ideaal. Met het speciale motorarrangement hoef je eigenlijk alleen je slaapzak mee te nemen. De camping ligt aan een prachtige bergweg tussen het toeristische stadje La Roche en Houffalize. Het terras is gelegen aan deze fijne slingerweg waar de ene na de andere motor voorbij vliegt. De plek biedt dus een uitstekende uitvalbasis voor het maken van mooie tochten. Tijdens ons verblijf hebben we met veel motorrijders ontmoet die deze camping voor hetzelfde doeleinde gebruikten.
Luxemburg
’s Avonds zitten we aan de bar, daar delen we onze ervaringen van de dag. De gezelligheid neemt toe naarmate de Belgische bieren steeds rijkelijker vloeien. Onze motorliefde is niet onopgemerkt gebleven in het café en een campinggast spreekt ons aan. Hij vraagt ons of we al in Luxemburg geweest zijn. Ik bied hem een drankje aan en hij komt bij ons zitten. Enthousiast vertelt hij over de benzineprijzen vlak over de grens. Ook weet hij ons te vertellen dat de wegen daar helemaal niet onaardig zijn, het asfalt is veel beter dan hier in België, vertelt hij ons.
De volgende dag gaan we op weg. De Belgische speciaalbieren hebben zich inmiddels omgezet in een zeurende hoofdpijn, maar zodra ik de frisse wind tegen mijn gezicht voel blazen is dat gelukkig snel voorbij. We rijden inmiddels in niemandsland, ergens op de grens tussen België en Luxemburg. Dan, vanuit het niks duikt er in de verte een klein dorpje op. Onze snelheid bevindt zich ver boven de maximum toegestaande, dus we minderen vaart. Langs de kant van de weg, trekken de goudgele letters op een bord mijn aandacht, €1,32 lees ik.
Nadat de tank volledig is afgetopt, rijden we dieper het Luxemburgse platteland in. Niet alleen de benzine is er spotgoedkoop, ook de wegen zijn er uitstekend onderhouden. Het asfalt geeft me veel vertrouwen, steeds sneller schiet de pikzwarte weg onder de motor door. De twee cilinders lijken nu pas echt tot leven te komen en de uitlaten laten een jankend geluid weerklinken in de heuvels. Af en toe worden we afgeremd door een landbouwmachine, ze lijken wel de enige gebruikers van deze slingerwegen. Wat een fantastische dag.
Belgische cultuur
Vandaag worden we afgezet bij de brouwerij van d’Accouffe. Een piepklein dorpje waar het bekende La Chouffe bier gebrouwen wordt. Het is tijd om de Belgische cultuur aan den lijve te ondervinden. We gaan een toer doen door de bierbrouwerij. De brouwerij ligt op nog geen kwartier rijden van onze verblijfplaats en ook deze weg is erg leuk rijden. Maar we hebben besloten de motorfietsen thuis te laten, want aan het einde van de toer kunnen we ons vol laten gieten met alle soorten Chouffe-bier. Iets wat we ons niet willen laten ontzeggen. Het is druk en er parkeren veel mensen, die waarschijnlijk het zelfde plan hebben als wij, alleen komen ze wel met eigen vervoer. Hoort dit ook bij de Belgische cultuur vraag ik me af. Aan het einde van de dag zullen we het weten.
De bieren smaken uitstekend, de één nog zwaarder dan de ander. We krijgen zelfs een heus Bokbiertje voorgezet en laten ons vertellen dat deze speciaal voor de Nederlandse markt gebrouwen wordt. Na alle biertjes geproeft te hebben is het genoeg geweest. Niet geheel nuchter verlaten we Achouffe weer, met een stevige wandeling door de heuvels zijn we binnen een uur terug op de camping. Niet bij iedereen lijken de speciaalbiertjes hard aan te komen, de meeste bezoekers kruipen weer achter het stuur en rijden zelf naar huis. Later hoor ik in het café dat Belgen vaak rijden met alcohol op, extra voorzichtig zijn dus zegt de barvrouw.
De mooiste route
We startten de motors, rustig rijden we in de richting van Houffalize. Ik geef mijn motor de tijd om warm te worden, vannacht heeft het geregend. Gelukkig is de weg droog en ik voel dat de Ducati lekker warm begint te worden. Langzaam geef ik meer gas, de desmodromische kleppen bewegen sneller, alles verloopt soepel. Door af en toe hard in de remmen te knijpen breng ik ook deze in opperste staat van paraatheid.
Met een scherpe bocht naar rechts draai ik een splinternieuwe weg op. Het asfalt lijkt wel naar me wel naar zich toe te trekken. Nauwelijks beheers ik mijn rechterpols nog, met een flinke draai aan het gas schiet de toerenteller omhoog. Snel schakel ik op en weer herhaal ik de beweging met mijn pols. De eerste bocht komt eraan, strak stuur ik het rode racemonster door de bocht. Het warme rubber van de banden is onlosmakelijk verbonden met de weg. Na de eerste bocht is daar direct een volgende, minstens net zo lekker. Ik gooi de motor de andere kant op en ook deze bocht zijn we voorbij. Het toerental stijgt tot boven de 10.000 omwentelingen per minuut en het gas reageert nu heel accuraat. Een klein recht stuk doet de snelheid flink verhogen, daarna knijp ik hard in de remmen. De grote remklauwen bijten zich vast, de voorvork dempt en de motor duikt naar voren. Deze bocht, nog scherper dan de vorige, vereist een lagere snelheid. Ik raak bijna met mijn elleboog het asfalt als de weg zich langzaam weer recht buigt. Ik trek aan het gashendel en maak me zo klein mogelijk. De Ducati lijkt wel te vliegen.
We laten de bergen achter ons en voor me doemt een prachtig landschap op. Eindelijk lijken we de weg bedwongen te hebben, ik stuur de motor naar de kant om even te genieten van het prachtige uitzicht. Nu begrijp ik dat motorracen topsport is denk ik, terwijl mijn hart nog in mijn keel klopt. Motorrijden in de Ardennen is echt geweldig.