Afgelopen weekend was het weer tijd voor de Motorbeurs Utrecht. Een van de grootste motorevenementen van Nederland waar jaarlijks 100.000 motorliefhebbers op af komen. Maar is de Motorbeurs wel echt zo leuk, of is het simpelweg een gebrek aan beter? Ik ben nu 4 jaar achter elkaar naar de beurs geweest. En toen ik dit jaar thuis kwam was ik eigenlijk best teleurgesteld. In vier punten vertel ik waar ik mij het meest aan irriteer:
1. Overvol
Steevast lees je na afloop van iedere Motorbeurs dat er weer meer bezoekers waren dan vorig jaar. Hartstikke fijn voor de organisatie, maar met andere woorden wordt het ieder jaar dus drukker. En eerlijk toegeven, echt veel ruimte was er al niet. Het ziet er op korte termijn ook niet naar uit dat er flink wordt uitgebreid. Daarnaast lijkt het alsof de stands en de kraantjes ieder jaar dichter op elkaar worden gepakt. Om maar niet te spreken over het verschrikkelijk uitpuilen van diezelfde kraampjes. Meer keuze is zeker niet altijd beter. Tot slot wordt het tussen de toenemende stroom van massa’s mensen steeds lastiger om de goed verstopte pareltjes van de beurs te ontdekken.
2. Geen nieuwe motoren
Misschien moet ik dit kopje eerst even uitleggen; want natuurlijk zijn er wel nieuwe motoren op de Motorbeurs Utrecht. Maar ik bedoel écht nieuw, een onthulling, iets dat de wereld nog nóóit gezien heeft. Alle nieuwe motoren worden of in Keulen, of in Milaan al gepresenteerd, ruim drie maanden eerder. Alles wat er op de Motorbeurs staat hebben echte liefhebbers dus al gezien. Dat is natuurlijk erg jammer, want dat geeft aan dat de Motorbeurs internationaal gezien geen ene reet voorstelt. Eigenlijk zegt het al genoeg dat Ducati haar hyperexclusieve 1299 Superleggera niet eens meeneemt naar de beurs. Om maar niks te zeggen over de ontbrekende Goldwing op de stand van Honda.
3. Altijd maar weer hetzelfde
Ik ben nu vier jaar achter elkaar naar de Motorbeurs Utrecht geweest. De eerste keer was best oké, alles is nieuw. Veel motoren, stuntrijders, zelf proefrijden buiten, en natuurlijk de legendarische steile wand. Maar precies een jaar later waren alle onderdelen weer in identieke opstelling terug op de plek geschoven. Opnieuw die ‘legendarische steile wand’ met dezelfde trucjes, wederom een volgepropte beursvloer met slecht verlichte rommel, en eindeloos veel kraampjes zonder enkele vorm van toegevoegde waarde voor wie dan ook. Op de nauwelijks begaanbare paden slenter ik, net als duizenden geest doden zombies die zich ook het ‘motorvirus’ eigen hebben gemaakt, tussen de kraampjes door. Verouderde spiegeltjes, nep leren jasjes en halvegare winterhandschoenen. Alles tegen zogenaamde bodemprijzen.
4. Oneindig veel kledingkraampjes met ouwe troep
En deze tirade over mijn talloze ergernissen loopt mooi over in het laatste en misschien wel het meest frustrerende onderwerp: oneindig veel kledingkraampjes volgepakt met ouwe troep. Er zijn natuurlijk ook kraampjes van bijvoorbeeld Motoport of Motorkledingcenter die de boel redelijk op orde hebben. Fatsoenlijk licht ontbreekt vaak nog wel bij deze pop-up motorwinkels. Maar lieve mensen, waarom willen we met z’n allen onze motorkleding persé op de beurs kopen? We hebben in Nederland toch gewoon professionele zaken voor met geschoold personeel, waar de tijd voor ons wordt genomen. Dan gaan we met z’n allen toch niet liggen graaien naar nep-aanbieding in een overvolle circustent?
Al met al, alle respect voor de organisatoren die weer keihard hebben gewerkt om een van het grootste motorevenement van Nederland weer in goede banen te leiden. En voordat je na het lezen van dit stuk hieronder een boze reactie achterlaat, het blijft ‘slechts’ een opinie. Maar ik ben wel heel erg benieuwd hoe jij de Motorbeurs ervaart en wat jij er leuk en minder leuk aan vindt!
25 reacties
Met alle respect over veel ben ik het eens maar beslist niet over de steile wand van Henny Kroeze en dochter. Dit is dus echt gelul. Deze mensen zijn een feest waar ik wel iedere week naar toe zou willen.
Verder zou ik graag klasieke motoren te koop willen zien op de beurs.
Nog een paar maanden en het is 2019. Van 14 t/m17 februari 2019 is de motorbeurs Utrecht er weer. Even een andere invalshoek. Ik heb een paar dagen op de beurs gestaan in 2018 op een clubstand van een aansprekende motor, de Yamaha Vmax. Het blijkt dat veel bezoekers (in het algemeen) naar de beurs komen om de sfeer te proeven en zien het als een start van het nieuwe motorseizoen. Velen hebben alleen maar de intentie wat rond te lopen en te kijken. Ze kopen niets maar lopen (soms als vriendengroep) wat rond. Zijn vaak merkentrouw en willen wat op de hoogte blijven. de motorclubs hebben steevast aanloop van hun clubleden (zien het als een jaarlijks clubhuis) en komen een praatje maken. Zo’n hele dag op de clubstand dan is dat best aanpoten met al die passanten en praatjes. Het doel van de merkenclubs is altijd een stukje ledenwerving. Nou, dat zit wel goed. Komend jaar sta ik er wellicht weer…….
ook dit jaar was er weinig nieuws en net zoals vorig jaar wederom zoeken waar je wel of niet bent geweest en te krappe wandelpaden zodat je bijna niets meer kon zien dan alleen maar mensen. wij gaan in ieder geval voorlopig niet meer naar utrecht om steeds maar hetzelfde mee te maken. de organisatie schijnt niets met de klachten te doen en vinden het wel goed zo ondanks de mensenmassa bij de ingangen en de te krappe looppaden en standen of kramen die eigenlijk te klein zijn als er veel volk aanwezig is.
Ik ben dit jaar voor het eerst niet geweest en ben er niet zo rouwig om….Veel nepaanbiedingen en soms wel 10% korting……oude MJK kledingmeuk in paars en roze word gewoon nog aangeboden . Alles op elkaar gepropt met nauwelijks plek om om een fiets heen te lopen, Grote hekwerken om de kledingstands af te schermen zoals van Wijk. Voorheen nam de dealer z’n voorraad van afgelopen jaar mee en nu kopen ze het hele jaar oude meuk in om naar de beurs mee te nemen….Events altijd hetzelfde; hoewel dat man at Work leuk is om te zien.Toch ken ik het allemaal wel en word nergens verrast, en ga liever naar de Duitse beurs in Dortmund. Veel gemoedelijker en leuke stands.
De motorbeurs Utrecht is van oorsprong altijd gepositioneerd als een evenement om de dealer & consument met elkaar in contact te brengen en als zodanig was de focus vooral in het begin op de 2e hands motormarkt & de accessoire markt geweest. De merk dealers gingen (geloof ik) pas na enkele succesvolle evenementen meedoen (corrigeer me, als ik ’t fout heb) en die brachten dan ook de nieuwe modellen mee naar de show.
Mijns inziens, is deze beurs nooit bedoeld als “harde” concurrent voor de – toen nog regelmatig gehouden – Motor Rai, waar de focus *uitsluitend* op de nieuwe produkten lag.
De huidige opzet van de beurs, met de merken stands, met de dealers & hun occasion collectie, de kleding lijnen, de accessoires, de custom builders & de diverse attracties, vind ik erg leuk. Ik kom er dan ook graag.
Meestal ga ik zelf door de week & niet in het weekend: dat kost je dan wel een verlofdag, maar het is net even minder druk. Maar je weet, dat je in het weekend “over de koppen kunt lopen”: het is natuurlijk wel een goede publiekstrekker. Dan is het opofferen van een vrije dag wellicht goed besteed?
Ik vond de Motorbeurs dit jaar weer leuk om te bezoeken & ik heb er een prettige dag gehad. Maar dat komt misschien ook wel, omdat het die Donderdag met de drukte goed meeviel. Het was “gezellig druk”, denk ik: beslist niet hutje-mutje of zo.
Ik ben er volgend jaar weer! 🙂