Madelaine is 24 jaar, rijdt een BMWS1000RR en is gek van alles met CC’s en PK’s. Ze schrijft over alles dat ze leuk vind. Dat kan gaan over het leven, auto’s en motoren. Alles betreft dat laatste onderwerp delen we hier met jou. De rest lees je op haar website www.nivex.eu.
Mijn eerste motor was een Suzuki SV650S uit 2001, welke na een half jaar werd opgevolgd door een van de fijnste motoren die ik ooit heb gehad: een GSXR 600 ook uit 2001. Suzuki staat voor mij dus gelijk aan een hoop fijne en leuke ervaringen. Het is ergens zelfs een beetje nostalgie, en dat terwijl het slechts drie jaar geleden is dat ik beide Suzuki’s had.
Ik was door het dolle heen toen ik via Suzuki Nederland de nieuwe GSR 750 Street Extreme mocht testen. Op een druilerige dinsdag reed ik, vol enthousiasme, naar Vianen toe en haalde ik mijn tijdelijke speeltje op.
De GSR gaat al een paar jaar mee en is niet meer te missen uit het Suzuki gamma. Gebaseerd op zijn grote broer de GSXR70 is dit een hele leuke Naked met 106 pk.
GSRRRRRR
De versie waar ik mee reed, Street Extreme, is door Suzuki zelf aangepakt. Hij is beschikbaar in blauw en mat zwart. Om de stoere looks te benadrukken vind ik zelf het mat zwart erg geslaagd. De GSR is voorzien van een stylische demper, welke zonder Db killer fantastisch klinkt en het viercilinder geluid mooi voortbrengt, ABS (incl goede remmerij. dubbele 310 mm schijven voor en 240 mm achter), led achterlicht, led knippers, zwarte onderkuip, gear indicator (handig), mooie en duidelijk display en vooral weinig poespas met oog op de praktische kant van de motor. De GSR750 heeft een upside down telescopische voorvork. De veervoorspanning is zowel voor als achter instelbaar.
Het was even wennen om van een BMW vol toeters en bellen naar een GSR te gaan, maar ik moet zeggen dat ik niks van de luxe miste. En dat is heel wat hoor voor iemand die verslaafd is aan handvatverwarming ;). De GSR is praktisch ingericht, iets wat je ook gewoon graag ziet op een motorfiets. Wel had ik moeite met het knipperlicht knopje. Dit is puur gewenning hoor maar de eerste paar kilometers heb ik meer naar mensen getoeterd dan nodig was :-). Oeps! De GSR heeft een digitale snelheidsmeter en geeft ook digitaal de tank (en zijn inhoud) aan. Wat fijn is dat de toerenteller nog wel analoog is, persoonlijk vind ik dat ook horen op een motorfiets. Het geeft net wat meer sjeu.
Tanken! NU!
De tank is zo’n 17L groot en brengt je ongeveer 280 kilometer ver. Omdat ik best wat kilometers heb gemaakt, ook in de stad, daalde de streepjes bij mij iets sneller. Wat ik wél heel onpraktisch vind is dat er geen lampje gaat branden zodra je moet tanken. Het tanksymbool gaat namelijk knipperen, iets dat niet snel opvalt. Zo schrok ik me te pletter toen ik dat ding zag knipperen, ik had namelijk geen idee in het begin of dat hoorde én hoe lang hij dan al wel niet aan het knipperen was. Natuurlijk let ik goed op mijn snelheid dus kijk ik ook vaak genoeg naar het display, echter was dit zo anoniem dat ik mezelf even op mijn helm moest krabbelen. (Eh waar is het tankstation?)
Wanneer je op de GSR stapt merk je niet dat hij 216 kilo weegt! Ja dat zijn er nogal wat, gelukkig is het gewicht zo goed verdeeld dat het een hele fijne stuurmachine is en je er gemakkelijk mee aan de hand loopt. Niet geheel onbelangrijk is hij, ondanks zijn flinke gewicht, ook een hele fijne motor die lekker in de bochten ligt. Door dat hij zo licht stuurt en op de weg ligt is het erg verleidelijk om elke bocht die je neemt weer een beetje dieper te gaan. Als je het gas vol open trekt merk ik jammer genoeg niet heel veel pit. Hij komt een beetje tam over zodra je hoger in de toeren gaat. Hij kan het wel, maar verwacht geen motor die onder je kont vandaan schiet zit. Een Naked is zowel berucht als beroemd om zijn zitpositie, ik moet zeggen dat ik van de wind weinig last had. Bij snelheden vanaf 140 km/u merk je het wel en draaide ik het gas weer wat terug.
De GSR 750 schakelt prettig en snel, je moet ‘m even leren kennen maar een Suzuki zal een Suzuki niet zijn als ‘ie niet zo smooth zou rijden. Qua rijprestaties was ik dus wel tevreden, aan het (gebrek aan) vermogen wen je al snel. Als je een fan bent van een 750 CC supersport of 1000CC dan ga je aan de GSR750 wel wat missen. Ben je nu een 600 (of minder) gewend dan zal de GSR 750 je uitstekend bevallen.
Nog een kleine kanttekening: het comfort van een Goldwing hoef je natuurlijk niet te verwachten maar de houten kont trad bij mij al na een paar uurtjes op.. Ik moet bekennen dat ik geen heldin ben in het rijden van lange afstanden en dat de zit natuurlijk heel persoonlijk is. Mocht je iemand achterop nemen dan neemt hij/zij een ritje naar Duitsland o.i.d niet in dank af. Daarvoor is het achterop net iets te klein. Maar zeg nou zelf, niemand rijdt héél graag lange afstanden met iemand achter op? Gelukkig worden je polsen bespaard en zijn rugklachten met deze GSR750 totaal niet aan de orde.
Grote ‘die wil ik’ factor.
De GSR750 heeft mij positief verrast. Het is een fijne stuurfiets welke soepel en licht rijdt. Aan de 106 PK’s ben je snel gewend, voor langere stukken touren is het qua houding en comfort een hele fijne motorfiets. Daarnaast ben ik echt fan van de de manier waarop de GSR 750 stuurt en de bochten in kan duiken. Een knee-down is denk ik zó gemaakt.
De GSR 750 Street Extreme heeft een prijskaartje van 10.499 euro. Dat is een redelijke prijs voor zo’n fijne motorfiets. Tweedehands begint de GSR 750 Street Extreme bij 9000 euro.
Drive safe,
Madelaine
Vond je dit leuk? Je kan Madelaine volgen op Facebook, Twitter en Instagram.