KTM Duke 390 Review: A2 bommetje!

Wanneer je de keuze hebt om een KTM voor een week te testen, ben je al snel geneigd te kiezen voor de 1290 Super Duke R of een 1290 Super Adventure 1290 R. There’s no replacement for displacement, right!? Omdat mijn achterban op YouTube grotendeels bestaat uit jonge motorrijders, koos ik juist voor de kleine Duke 390, geschikt voor het A2 motorrijbewijs!  Een hoop minder pk’s, maar ook een hoop minder fun?

KTM Duke 390 specificaties

De Duke 390 van KTM heeft een 373 cc eencilinder, ±43 pk een 13,4 liter brandstoftank en een 6 versnellingen die je door het toerengebied moeten brengen. Het kleine beestje is geschikt voor de A2 rijbewijs houder en weegt droog 149 kg. Perfect voor wat gooi en smijtwerk in de stad!

Qua veiligheid is de KTM aan de voor- en achterkant voorzien van ABS en beschikt ie over een slipper clutch. Daarnaast beschikt de KTM over een volledig digitaal full color TFT scherm met daarop o.a. een snelheids- en toerentalmeter, een gear indicator en een benzinemeter.

KTM 390 Duke praktijk review

Dan mijn eigen ervaringen over de KTM 390 Duke. Ik heb deze A2 motor een week gereden en genoeg informatie verzameld om een uitgebreide review te maken over de 390 Duke.

Zeven dagen, veel verschillende situaties

Wanneer ik het heb over een test van een week, heb ik het over zeven dagen zoveel mogelijk op de motor zitten en hem letterlijk voor alles gebruiken. Denk aan woon- werkverkeer, snelwegritten van een uur en stadsritjes door het centrum en de buitenwijken van Utrecht en Amsterdam.

Met een cilinderinhoud van 373 cc zou je logischerwijs verwachten dat ie meer voor de stad en de provinciale weg is gemaakt, maar geloof me, ik heb hem meer dan voldoende snelweg asfalt laten vreten!

Het uiterlijk: Minstens zo radicaal als z’n grotere broers!

Je zou wellicht denken dat KTM bij de kleine Duke wat gas zou terugnemen als het gaat om radicale ontwerpen en wellicht iets meer voor een allround uiterlijk zou gaan. WRONG! Zelfs de Duke 390 heeft KTM voorzien van een radicaal uiterlijk. Het zou me daarom niks verbazen als de Duke daardoor veel populariteit gaat genieten onder een grote groep A2 rijders.

Spitse koplamp

De gespitste LED koplamp is het gezicht van de huidige lijn KTM’s. Ook op de Duke 390 mag ie niet ontbreken en oh boy wat ziet ie er goed uit. Vooral in de avond maakt de futuristisch vormgegeven koplamp heel wat furore in de winkelstraat!

TFT display

De Duke is voorzien van een full color TFT scherm. Waar ik er bij de BMW G310R geen fan was van het zwart-wit display, vind ik dat KTM een logisch en goed afleesbaar scherm heeft gemaakt. Het duurde even een dag of twee voordat ik er helemaal aan gewend was. Het scherm is overigens goed af te lezen in zowel zonnige omstandigheden alsmede tijdens het rijden in donkere omstandigheden.

Wielen, uitlaat en spiegels

Hoe laat je een motor opvallen? Volgens KTM met een tweekleurig frame en oranje wielen! Het moet maar net je smaak zijn, maar ik hou wel van gedurfde kleuren!

De uitlaat, die er op veel A2 motoren niet uit zien, hebben ze de Oostenrijkers fraai vormgegeven. De pijp sluit naadloos aan bij het uiterlijk van de Duke 390 en is niet onnodig groot. De spiegels zijn functioneel maar echt enorm groot en best lelijk. Ik zou ze direct vervangen door een setje Rizoma spiegels.

De Duke 390 in de stad

Als je kijkt naar de afmetingen en de cilinderinhoud, zou je de Duke al snel een stadsfiets noemen. Of dat helemaal terecht is ga ik nog niet op in, maar je merkt wel dat ie perfect past tussen het drukke stadverkeer in Utrecht en Amsterdam.

Het eerste wat je merkt is hoe fijn het is om een lichte, kleine motorfiets te hebben om in de drukke steden jezelf van A naar B te verplaatsen. Je glipt overal tussendoor en je kunt de Duke overal kwijt.

Wat je wel mist tijdens het voordringen bij het stoplicht is wat extra kracht onderin. Tijdens het optrekken kan menig auto je gewoon voorbijrijden. Als je wat toeren begint te maken in de derde versnelling komt er wel wat schot in. Je moet onthouden dat je bij de Duke altijd veel zult schakelen en in de stad vaak in z’n vierde versnelling rijdt. Dat was even wennen aangezien ik met mijn eigen Suzuki SV1000 gewend ben alles in z’n tweede versnelling te doen.

Ik moet wel zeggen dat veel schakelen op de KTM geen straf is gezien de koppeling ultralicht is en hij boterzacht schakelt.

Wat betreft remmen in de stad, met de achterrem alleen kom je al een heel eind. Persoonlijk vind ik een sterke achterrem enorm fijn, vooral als je vaak door het verkeer moet manoeuvreren of door de files moet rijden als je de stad even uit moet.

De KTM trekt veel bekijks!

Een leuke bijkomstigheid van het uiterlijk van de Duke 390 in de stad, is dat je veel bekijks hebt. Veel mensen kijken toch even om als je langskomt of voor een winkel parkeert. Niet gek voor als je ijdel bent aangelegd 😉

Het enige negatieve wat ik in de stad heb ervaren is dat de zijstandaard van de Duke de motor echt veel te rechtop laat staan. Iedere keer ben ik bang dat ie misschien omvalt als de ondergrond ook maar een klein beetje scheef is. Tijdens een windbui zou ik hem sowieso niet buiten op de stoel durven zetten.

Vermogen en acceleratie Duke 390

Waar je in de stad wat koppel onderin mist en flink moet schakelen, presteert de Duke 390 op de snelweg echt boven mijn verwachtingen. Ik wil de KTM in dit artikel nog niet te veel vergelijken met de BMW G310R die ik vorig jaar een week heb gereden (dat komt in een volgend artikel), maar qua gedrag boven de 100 km per uur is het een wereld van verschil.

Waar je bij de BMW voelde dat ie het echt niet leuk vond boven de 100 km per uur, voelt het blok van de KTM alsof ie het prima vindt. Natuurlijk voelt het anders dan een 1000cc twin, maar voor een 373cc single was ik onder de indruk van de stabiliteit tijdens het rijden van snelheden tussen de 100 en 130 km per uur. Er is boven de 100 km per uur zelfs nog power over om vrij rap auto’s in te halen.

De KTM is aan de voorkant voorzien van radiale remklauwen met vier zuigers en enorm veel bite! Door de kracht van de voorremmen raakt ik gewend aan het remmen met een of twee vingers. In de stad heb ik weinig aan zulke krachtige remmen maar op de snelweg met slapende of appende bestuurders is ie meerdere keren van toepassing geweest.

Minpunt: zeurende ventilator

Wanneer ik een ritje van 30 minuten door de stad maak of even de provinciale pak, merkte ik bij het stoplicht of bij het bereiken van mijn eindbestemming dat de ventilator continu liep te loeien. Ik ben zelf geen motoren gewend met een ventilator die snelt aanslaat en ik was ook een beetje verbaasd hoe snel die van de Duke 390 aan ging. Tijdens het rijden op de snelweg of wanneer je harden dan 80 km rijdt merk je hier weinig van, maar tijdens het rijden in de stad was het zeurende geluid goed hoorbaar. Best irritant…

Agressieve zitpositie; moet je van houden

Het zadel ziet er op het eerste oog niet bepaald comfortabel uit. Ik moet zeggen dat het voor mij in de praktijk wel meevalt. Ik vond hem tijdens een rit van meer dan een uur niet eens oncomfortabel worden. Waar ik wel even aan moest wennen was de zitpositie. Die is vrij agressief, zoals we die gewend zijn bij supermoto’s.

Ik ben 1.83 meter lang en had soms het idee op het stuur te zitten. Je ziet niet zozeer voorovergebogen zoals op mijn Suzuki SV1000 naked, maar meer in de zin dat je knieën wat dicht op het stuur zitten en je lichaam naar voren wordt geschoven.

KTM 390 geluid

Van fabrieksuitlaten van een kleine eencilinder hoef je tegenwoordig met de EURO-4 norm weinig te verwachten. Het zijn vaak grote ondingen die de neiging hebben om een stofzuiger te imiteren. Zoiets had ik ook verwacht bij de Duke 390.

Ik moet zeggen dat ie stationair ook vrij gaar klink, maar wanneer je eenmaal in z’n 3 of 4 wat toeren maakt, begint het steeds leuker te klinken. Zo leuk dat ik mezelf betrapte af en toe te lopen klooien door in toeren te zakken en vervolgens weer bruusk gas te geven! 😀

Om echter het volle potentieel uit de pijp te halen zal je hem wel moeten vervangen door een frisse aftermarket uitlaat.

Conclusie review KTM 390 Duke

Over het algemeen ben ik enorm onder de indruk van de kleine KTM. In de stad was ie heer en meester, maar op de snelweg misstond de oranje verschijning zeker niet. Vibraties in het stuur waren nauwelijks voelbaar, waardoor het afleggen van lange afstanden met de kleine Duke geen probleem was.

Als ik toch wat negatiefs moet noemen dan vind ik dat de ventilator te vaak en te snel aanslaat, waarschijnlijk doordat het blok nou eenmaal snel warm wordt. Daarnaast is het instrumentenpaneel niet gemaakt van hoogwaardige materialen en kan het soms wat goedkoop aanvoelen.

Overall vind ik de Duke 390 een volwassen motor en is het geen slap aftreksel van de KTM Duke 690. Zowel qua uiterlijk als op motorisch gebied krijg ik het idee dat KTM iets moois heeft willen maken.

Natuurlijk kun je hem niet met de Super Duke 1290 vergelijken, maar als je in de markt bent voor een A2 motor waarmee je nog jaren plezier kunt hebben, zou ik de KTM Duke 390 een serieuze kans geven!